มหาบาลีวิชชาลัย สถาบันสอนภาษาบาลีสำหรับบุคคลทั่วไป ชวนคนไทยเรียนบาลีเป็นประเพณี

มหาบาลีวิชชาลัย เปิดสอนภาษาบาลีให้ผู้ต้องขังในเรือนจำ

             ทุกชีวิตในสังสารวัฏฏ์นี้มีโอกาสผิดพลาดได้ทั้งนั้น และเมื่อผิดพลาดแล้ว หากได้รับคำชี้แนะจากกัลยาณมิตรพร้อมกับตั้งใจปรับตัวใหม่ ก็จะสามารถเปลี่ยนทิศทางชีวิตเข้าสู่แนวแห่งพุทธธรรมได้ เมื่อพิจารณาจากพุทธดำรัสที่ว่า ทนฺโต เสฏฺโฐ มนุสฺเสสุ ที่แปลว่า ในหมู่มนุษย์ ผู้ที่ฝึกหัดตนเอง เป็นผู้ประเสริฐที่สุด และมนุษย์ที่ฝึกตนนั้นมีศักยภาพที่จะเป็นอริยบุคคลได้ทุกคน

            ผู้ต้องขังคือเพื่อนคือญาติคือพี่น้องของเราที่อาจหลงประพฤติตนผิดพลาดไปตามเกณฑ์แห่งกฏหมายและศีลธรรม หนักเบาแล้วแต่กรณี เหล่าผู้ต้องขังที่เป็นชาวพุทธควรได้ใช้โอกาสในระหว่างที่อยู่ในเรือนจำเพื่อการศึกษาและปฏิบัติธรรมตามแนวทางแห่งพระพุทธศาสนาอย่างจริงจังเพื่อประโยชน์สูงสุดในชีวิตอันเขาควรจักได้รับ

            การสอนภาษาบาลีให้ผู้ต้องขัง จึงถือว่าเป็นการจัดสรรและมอบโอกาสให้ผู้ต้องขังได้ศึกษาธรรมในระดับรากแก้วของพระศาสนา ทำให้ผู้ต้องขังได้เข้าใจพุทธธรรมอย่างลึกซึ้งผ่านการศึกษาภาษา อันจะส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทัศนคติและพฤติกรรมอย่างหนักแน่นและมั่นคงต่อตัวเขาตลอดไป

            5 กันยายน 2556 เป็นต้นไป มหาบาลีวิชชาลัย เปิดสอนภาษาบาลีหลักสูตรภาษาบาลีเบื้องต้นสำหรับผู้ต้องขังในเรือนจำอำเภอแม่สอด จังหวัดตาก จังหวัดชายแดนตะวันตกของประเทศไทย

            หากจะกล่าวว่า นี่เป็นครั้งแรกของโลก ครั้งแรกของประเทศไทยที่ผู้ต้องขังในเรือนจำ กรมราชทัณฑ์ กระทรวงยุติธรรม เรียนภาษาบาลีอย่างเต็มรูปแบบ (1 ปี) ก็คงจะไม่เกินความเป็นจริงนัก อนึ่ง ประวัติศาสตร์ชาติไทยย่อมจะจารึกเป็นเกียรติประวัติไว้เช่นกันว่า เรือนจำอำเภอแม่สอด จังหวัดตาก เป็นเรือนจำแห่งแรกของประเทศไทยที่เปิดสอนภาษาบาลีให้ผู้ต้องขัง และเป็นผู้นำอย่างแท้จริงในการสร้างมิติใหม่ให้เกิดขึ้นกับวงการทัณฑวิทยาของไทย

             จึงควรที่พวกเราชาวพุทธทั้งมวลจักได้ร่วมชื่นชมและอนุโมทนายินดีกับเหล่าผู้ต้องขังกว่า 30 คน ผู้สมัครเรียนภาษาบาลีในครั้งนี้ บุคคลเหล่านี้ถือว่าเป็นบุคคลแถวหน้าและเป็นชาวพุทธชั้นนำของประเทศในการเรียนภาษาบาลีเป็นประเพณี

             จงมาช่วยกันสนับสนุน ให้ความช่วยเหลือ หนังสือ ตำรา เครื่องมือ เทคโนโลยี ตลอดจนอุปกรณ์ต่าง ๆ เพื่อให้ผู้ต้องขังในเรือนจำได้เรียนรู้ภาษาบาลีภาษาของพระพุทธเจ้าอย่างเต็มที่จนสุดความสามารถของเขาเท่าที่เป็นไปได้ เพื่อความสุขความร่มเย็นของสังคมและความดำรงมั่นแพร่หลายแห่งพระสัทธรรมสืบต่อไป